Ik moet iets bekennen. De afgelopen weken heb ik -vrijwillig- met Windows gewerkt. Ja ja, ik weet het. Soms voel ik me net Amy Whinehouse op weg naar ‘rehab’. De oorzaak is het nieuwe speeltje, de HTC Diamond, en de daaruit voortvloeiende noodzaak software te installeren voor bloggen, twitteren, mailen, etcetera.
Sorry, maar daar zat ook weinig open source bij. Gelikte programmaatjes, maar ik werd wel simpel van licenties en registratiecodes. Had ik een leuk stukje software, bleek het weer niet gratis te zijn. En denk ook maar niet dat er sprake is van een centrale repository met alle software. Ik kon de hele digitale wereld over, als een junk op zoek naar de juiste dealer.
Maar goed, het is gelukt. De HTC zit nu bomvol met goodies en synchroniseert met een Exchange 2007 server. Dat was ook een crime, maar toch.
En zo schoot vorige week het berichtje voorbij van Mark Shuttleworth. Ubuntu moet gebruikersvriendelijker worden. Het moet net zo vriendelijk worden als Mac OSX. Een goede reden om mijn oude iMac op te schonen door Debian te verwijderen en ‘Tiger’ terug te plaatsen. Weer een grandioze ervaring. ‘Tiger’ had zes rondjes updates nodig om weer helemaal bij te zijn, want alle patches van de afgelopen jaren werden een voor een verwerkt.
Toen de software. Inderdaad, heel gebruikersvriendelijk. Volgens mij ben ik drie installatiemethoden tegen gekomen. En dan de registratiecodes en EULA’s natuurlijk. Centrale repo? Natuurlijk niet. Applicatiemenu? Drie muisklikken weg.
Ik ben erg blij met mijn nieuwe speeltje, zonder meer, maar vrolijk ben ik niet geworden van deze twee ‘gebruikersvriendelijke’ besturingssystemen en applicaties. Al dat gedoe. Niks geen apt-get install. Geen centrale repo.
Misschien dan toch een tip voor Mark. Ubuntu en andere Linux varianten moeten maar niet te veel naar Windows of Mac OSX kijken. Zet een eigen ‘smoel’ neer en herdefinieer gebruikersvriendelijkheid. Want eerlijk gezegd, naarmate de grafische omgevingen van Linux meer op ‘die anderen’ gaan lijken, des te minder interessant ze worden.
Dit verhaal lijkt erg op mijn eigen ervaringen. Ook ik ben weggestapt van Windows en gebruik nu voornamelijk OSX. Recent heb ik echter ook een Ubuntu computer in gebruik en val daarmee van de ene in de andere verbazing. Vooral de mogelijkheid om zomaar software te kunnen verkrijgen die ook nog eens van uitstekende kwaliteit blijkt te zijn is een prachtige feature. De grootste verbazing is echter de bediening. Ik was zo blij met mijn Apple na het Windows gedoe, maar ik merk steeds meer dat de manier van werken op Ubuntu veel praktischer werkt. Het menu is veel transparanter, en het gebruik van die meerdere werkbladen is echt heel praktisch. De grafische mogelijkheden zijn ook leuk maar zijn voor mij van minder belang. Terug naar Windows is er voor mij niet bij. Mijn telefoon werkt samen met mijn Apple.
Zolang je bij Linux onverwachts nog tekst commando’s moet intikken in een shell is Linux nog niet vriendelijk genoeg om in een huis tuin en keuken omgeving te functioneren. Dan is er maar één de beste (lees gebruikersvriendelijker) en dat is OSX.
Oortjes schreef:
Je hebt al eerder hier uiting gegeven over je voorliefde voor OSX. Jij vindt “jouw” OS de beste keuze. Dat mag natuurlijk. Ieder zijn smaak, ieder zijn keuze. (keuze..he..dat is een feature die OSX niet kent, maar goed..)
Ik zie de terminal overigens niet als een noodzakelijk instrument. Ik heb wel gemerkt dat het een fantastisch hulpmiddel is. Als je daar niet aan kan wennen is alles met behulp van de GUI te bedienen.
De praktijk bewijst dat ook. Ik heb Ubuntu bij meerdere mensen thuis geïnstalleerd. Echt -letterlijk- in huis, tuin en keuken situaties. Die mensen weten werkelijk niet wat ze meemaken. En die mensen waren onder Windows niet eens in staat om hun eigen wallpaper te veranderen!
Over smaak valt niet te twisten. Jij vindt OSX mooier, handiger, beter? Prima. Maar je maakt geen indruk om je punt te maken door Linux af te kraken. Dan hoor ik liever argumenten.
Reageer dan eens op de mogelijkheden van het applicatiemenu, virtuele desktops, het applicatiepaneel boven in OSX ten opzichte van een venstermenu. Over de beschikbaarheid van software (repo’s), updates, eula’s en..mogelijkheden om je eigen keuzes te maken. (Gnome, KDE, XFCE etc. etc. etc.). En heb ik het goed begrepen dat er geen terminal nodig is onder OSX? Hoe verander jij dan b.v. je loginscherm plaatje? Of heb je dat soms niet gedaan? Ah… 🙂
Nagel op de kop Jan. “Linux” moet inderdaad zoveel mogelijk zijn eigen koers proberen te varen.
Ging die opmerking (ik ben qua internet even uit de roulatie, dus ik kan het mis hebben) niet over “mooier zijn dan OS X”? En dan dus niet er hetzelfde uitzien als OS X, maar mooier 🙂
Overigens gebruikt mijn nieuwe school (of iig mijn faculteit) Macs, en ik vind het echt hondsirritant. Volgens mij mis ik de task list het meest, maar verder vind ik het gewoon niet handig werken. Doe mij maar een Xfce- of GNOME-desktop (volgens mij (en ik spreek niet uit ervaring) kan ik niet hetzelfde van KDE zeggen, en van “Linux” al helemaal niet – ik zou bijv. OpenSUSE niet zo snel aanraden).
Maar goed, aan de andere kant: ook Ubuntu en Xubuntu hebben hun imperfecte kanten. En dat zijn de kanten die je merkt als je gewend bent aan de quirks van een ander systeem.
Tja, het is zo´n gesloten systeem wat betreft hardware en verder apple gadgets.
Onvrij, gesloten en beperkend. Geen partij voor Linux en dat opzicht.
@Jos: Ik heb geen kritiek op de werkwijze van Linux (lees: kde, gnome ,ect) maar wel op de manier hoe het werk met configuratie. Te vaak lees ik dat jullie ‘even’ een terminal commando gebruiken, dat schrikt af. Mensen willen ‘klik en klaar’ of met ‘sleur en pleur’ werken. Dat is ook hoe ik graag werk. Te vaak heb ik op mijn oude pc met eerst Mandrake en later met o.a. Ubuntu gestoeid en te vaak liep ik tegen de lamp omdat ik het in de GUI niet kon oplossen. Zodra mijn Mac dood gaat (dat is binnen nu en 1 jaar) dan wil ik graag Linux met KDE als GUI overwegen, maar echt alles moet dan wel zonder terminal op te lossen zijn.
Mijn schoonbroer en vriendin werken met Mac OSX en Apple. Aanvankelijk leek me dat ook wel wat, maar naarmate ik meer en meer met Ubuntu leerde werken, leek Mac OSX me te simpel en vooral te saai.
Voor de stabiliteit hoef ik niet over te schakelen, Ubuntu is minstens even stabiel. Virussen? Geen last van onder Ubuntu, ook niet onder Mac. Gebruiksvriendelijkheid? Het hangt er vanaf wat je onder gebruiksvriendelijkheid definieert. Als je een computer wilt, die gewoon werkt en waar je enkel aandacht moet besteden aan de programma’s die erop draaien, dan is Mac OSX een goede keuze en bijzonder gebruiksvriendelijk. Maar laat het nu net dat zijn, dat me ook tegen steekt aan een Mac. Ik word er te weinig door geprikkeld.
De zesmaandelijkse update van Ubuntu brengt telkens toch wel weer wat nieuwigheden met zich mee. Ook de opensource software die je kan installeren verandert voortdurend. Bovendien is de meeste software heel eenvoudig te vinden en te installeren. Je hoeft niet het hele internet af te schuimen op zoek naar een installatiebestandje. Het zit gewoon op een paar klikken van je vandaan. Ook dat is gebruiksvriendelijkheid. Natuurlijk kan het nog wat beter. Voor sommige drivers (bijv. printers) moet je toch nog wat opzoekings- en installatiewerk verrichten. Maar dat ligt eerder aan de fabrikanten van de hardware dan aan de ontwikkelaars van Ubuntu. En het gebruik van de terminal wordt een tweede natuur. Ik zou dat nu niet meer kunnen missen. En je moet niet steeds alle codes uit het hoofd kennen. Een beetje opzoekingswerk, wat knippen en plakken (en aanpassen indien nodig), meer is er vaak niet voor nodig om een probleem op te lossen. Trouwens, ook Mac OSX beschikt over een terminalvenster.
Er is voor elk besturingssysteem dus wel wat te zeggen. Elk heeft zijn voor- en nadelen. Maar ik zou echt niet meer zonder Ubuntu kunnen.