Ubuntu

Alltray Gwibber

Het is mogelijk om de Ubuntu Lucid versie van Gwibber te installeren onder Ubuntu Karmic. Daarvoor download en installeer je simpelweg b.v. de bestanden zoals je kan vinden op Ubuntu Package Search. Dan beschik je over de nieuwe features die Gwibber absoluut te bieden heeft. Maar omdat je nog onder Karmic werkt is de integratie met je panel niet optimaal. Het grootste bezwaar is dat je Gwibber afsluit als je het wegklikt.

Dat is op te lossen met het installeren van Alltray. Deze applicatie kan je gewoon installeren vanuit Synaptic of met sudo apt-get install alltray.

AllTray is a program you can use on Unix-like systems such as GNU/Linux or FreeBSD running the X Window System to dock any application which doesn’t have a native tray icon into the system tray/notification area. AllTray works with many desktop environments and window managers, including Metacity on GNOME, KWin on KDE and OpenBox, both standalone and with GNOME or KDE

Als je dan vervolgens je starter van Gwibber aanpast dan krijg je weer keurig een functionerende Gwibber dock in je paneel.

Apple’ s OSX vs Ubuntu

Op twitter las ik onlangs een opmerking waaruit zou blijken dat Apple steeds meer wordt gezien als een systeem voor zowel beginners als voor Geeks. Nou zie ik mijzelf als een Geek maar ik voel mij toch niet aangesproken. Dat behoeft natuurlijk enige uitleg.

Om te beginnen ben ik als sinds 2000 een gebruiker van een Linux desktop. Mijn bureaubladomgeving is ingesteld op Gnome en sinds 2007 gebruik ik Ubuntu als distributie. Daarnaast heb ik nog een Apple Powerbook met OSX 10.5.x en werk ik momenteel aan het configureren van een splinternieuwe Apple iMac (van iemand anders) die draait op OSX 10.6.2. Laat ik daar nou eens naar kijken en een paar punten vergelijken met de ervaringen die ik heb opgedaan onder een GNOME (Ubuntu) desktop.

 

Hardware

Op de vormgeving valt helemaal niets af te dingen. De schoonheid van het apparaat, tot het toetsenbord en muis aan toe,  is werkelijk beeldschoon. Ook de kwaliteit is dik in orde. Uitpakken en installeren van deze iMac is ook heel plezierig. Je zet simpelweg de iMac neer. Je hoeft nu alleen maar een netspanningskabel te plaatsen, muis en toetsenbord te activeren en je bent klaar.

Zijn er dan nog bezwaren? Laat gezegd zijn dat de gekozen configuratie prima voor elkaar is. Dat is sowieso het sterke punt van Apple. De combinatie van hard- en software is optimaal samengesteld. Maar als je op termijn zelf iets wil veranderen aan de configuratie dan kom je al snel in de problemen. Je kan b.v. niet zomaar even een willekeurige andere grafische kaart installeren. Een CPU opwaarderen, een andere koeling gebruiken behoort niet tot de mogelijkheden. Je krijgt wat je koopt en daar moet je het maar mee doen.

Een ander punt is de interface van OSX. Het ziet er allemaal fantastisch uit. De vormgeving van haar iconen, de dock en vensters…allemaal even mooi. Maar al snel loop ik tegen bepaalde eigenschappen aan die ik onder een Linux desktop beter vindt opgelost. Zo heb je onder OSX wel de mogelijkheid om wallpaper of screensaver in te stellen, maar wezenlijk persoonlijke voorkeuren doorvoeren in haar vormgeving bestaat niet. Maar ik zie ook nog andere opvallende verschillen. Een paar voorbeelden:

Beschikbaarheid van applicaties

Het eerste wat ik mis is de afwezigheid van een of meerdere softwarebronnen. Onder Linux hoef je maar Synaptic of b.v. Ubuntu Software Centrum op te starten en je beschikt over vele duizenden toepassingen. En dat is echt een gemis op een Apple iMac. Je krijgt wel een appstore op je iPhone maar voor de desktop mag je zelf op zoek naar geschikte toepassingen. Die overigens in tegenstelling tot Linux zeker niet allemaal vrij te verkrijgen zijn.

Installeren van een applicatie

Het installeren van een applicatie is wel goed verzorgd onder OSX. Je download b.v. een dmg bestand en vervolgens moet je het programma icoon verplaatsen (slepen) naar de applicatiemap. Apple heeft namelijk geen menu systeem maar een map waarin de applicaties staan. Het verslepen is overigens niet altijd eenvoudig want als je nog geen Finder venster hebt open staan moet je eerst naar het bovenste paneel. Daar moet je dan klikken naar Archief en dan kan je een nieuw Finder venster openen. Of je moet werken met een toetscombinatie (cmd n) en dan mag je nog een keer klikken met je muis om in dat programma venster terecht te kunnen komen.

Eenmaal geïnstalleerd valt dan op dat het desbetreffende icoon zomaar een plek krijgt toegewezen in die map. Niet netjes in een grid, of op volgorde van het alfabet..nee, het wordt gewoon lukraak ergens neergezet. Om dat op te lossen moet je weer naar het bovenste paneel om de weergave goed te kunnen klikken of je werkt met een toetscombinatie als ^ cmd 1.

 

Vensterbeheer

Standaard wordt OSX niet met een geactiveerde Spaces gepresenteerd. Met Spaces heb je een voorziening om met meerdere bureaubladen te kunnen werken. Er is wel een standaard ingebouwd om openstaande vensters te kunnen bekijken. Daarvoor druk je op de (f)3 toets waardoor alle openstaande vensters zichtbaar worden. Toch is dat weer een extra handeling. Onder Linux kan je namelijk onder in beeld zien welke vensters open staan. Het gebeurt onder Apple regelmatig dat ik wat kwijt ben. Zo ben je b.v. een bestand aan het downloaden en wordt het download scherm van Safari (de default browser op een Apple) achter het hoofdscherm geplaatst. Je denkt dan in 1e instantie dat er niets wordt gedownload totdat je op die (f)3 toetst klikt.

Voorvertoning

Wat ik ook opvallend vond was het gedrag van de toepassing “voorvertoning”. Daarmee kan je grafische bestanden bekijken. Stel je krijgt een aantal foto’ s als bijlage bij een e-mail. Die bestanden sla je lokaal op in een map of bureaublad. Als je dan dubbel klikt op de 1e foto dan komt die foto keurig in beeld. Maar je kan niet doorbladeren naar de volgende foto’s. Nee..dan moet je voor die tijd eerst alle foto’s hebben geselecteerd en dan pas kan je alle foto’s op je gemak bekijken. Natuurlijk wen je daar wel aan in de praktijk, maar ik vind het gek dat je daarvoor extra handelingen moet gaan verrichten.

Dashboard

Met Dashboard kan je met een muisklik widgets op het scherm toveren. Het actieve scherm wordt ‘naar achteren geplaatst’ en daaroverheen worden widgets (kleine handige applicaties) getoond. Maar ik wil eigenlijk altijd wel over een handige widget kunnen beschikken. Waarom mogen die nou niet een plekje op het bureaublad krijgen? Met een minimale resolutie van 1920×1080 pixels is er echt ruimte zat hoor!

Conclusie:

Met het benoemen van deze punten zou je haast denken dat hier Apple wordt ‘afgeschoten’. Niets is minder waar. Ik vind een Apple iMac een prachtige machine om op te werken. Echt waar! Maar als gebruiker van een Ubuntu (GNOME) werkomgeving ben ik verwend geraakt aan voorzieningen die -naar mijn smaak- beter werken. Daarnaast geloof ik meer in het concept van Open Source toepassingen en in de vrijheid om je eigen hardware te kunnen kiezen. Kortom..deze Geek blijft voor de volle 100% tevreden over zijn GNOME desktop.

Update Java naar versie jre-6u17

Onder mijn 64 bits uitvoering van Ubuntu 9.10 had ik last van een soms crashende Firefox browser. Gelukkig stonden er vanmorgen updates klaar die dat probleem (waarschijnlijk) hebben weten op te lossen.

Het werd echter ook tijd om mijn java versie op te waarderen. Want gek genoeg wordt dat niet gedaan door Ubuntu zelf. Daarom heb ik de handleiding gevolgd van Pjotr die op zijn website een uitstekende handleiding heeft geschreven voor zowel 32 als 64 bits versies van Ubuntu.

screenshot121109.geschaald

Mocht je gebruiker zijn van een Ubuntu desktop dan is die website sowieso een aanrader van jewelste. Je kan er bijna alles vinden om je systeem goed te configureren. Zet die site dus in je favorieten of gebruik de link vanuit Digiplace Blogroll.

Fedora vs Ubuntu

Als gebruiker van een Ubuntu desktop bekruipt mij soms een gevoel van nieuwsgierigheid. Ik vraag me dan af hoe het met andere distributies zal gaan. Vooral distributies die Gnome als default werkblad omgeving hebben ingesteld. In de loop der jaren heb ik met verschillende distributies gewerkt maar sinds oktober 2005 is het eigenlijk Ubuntu wat de klok slaat.

Ik heb daarom eens een uitstapje gemaakt naar Fedora 11. Ik moet toch weer binnenkort Ubuntu opnieuw installeren want de final release van Ubuntu 9.10 komt er ook weer aan. Voor het installeren heb ik gebruikt gemaakt van de Fedora 11 live-cd.

Fedora wist mij wel te verrassen moet ik zeggen. Ten eerste omdat Fedora 11 (april 2009) met veel software komt die nu pas in Ubuntu 9.10 geïntroduceerd gaat worden. Daarnaast gebruikt Fedora  Logical Volume Manager bij het indelen van je harde schijf. Dat heeft voordelen als je achteraf de omvang van verschillende partities beter op elkaar af wil stemmen. Net als  straks bij Ubuntu 9.10 wordt default het ext4 bestandssysteem gebruikt. Alleen kan je niet bij Fedora vanaf een ext4 partitie booten. Er wordt daarom standaard  ook een ext3 bootpartitie aangemaakt van 200 MB.

Als Fedora dan is opgestart valt op dat het er allemaal gelikt uitziet. Een scherp plaatje die mede tot stand wordt gebracht door de Nouveau driver. Dat is een open source driver voor Nvidia kaarten.

Wat wel meteen opvalt is dat er minder software wordt geïnstalleerd in vergelijking met Ubuntu. Zo wordt er geen gebruikt gemaakt van OpenOffice.org. Dat is overigens een beperking van de live-cd. Als je de officiele dvd van Fedora gebruikt krijg je een extra installatie veld waarin je keuzes kunt maken voor de gewenste software configuratie.

Mijn enthousiasme werd overigens snel gekoeld bij het installeren van een nvidia driver. Natuurlijk werkt het onder Fedora anders als wat ik gewend ben onder Ubuntu. Dat is geen punt. Maar je moet echt goed zoeken voor je doorkrijgt hoe je e.e.a. werkend kunt verkrijgen. Uiteindelijk bleek dat je eerst (na het draaien van de updates) en het toevoegen van rpm fusion bron een (yum install) kernel-devel-2.6.30.5-43.fc11.i586 moet installeren. Vervolgens een yum install kmod-nvidia en dan zou het moeten werken. Helaas..dan moet je ook nog de volgende hinkstap sprong nemen om die Nouveau driver weg te krijgen.

su -
mv /boot/initrd-$(uname -r).img /boot/initrd-$(uname -r)-nouveau.img
mkinitrd /boot/initrd-$(uname -r).img $(uname -r)
reboot

En ja..dan werkt het. Maar dan valt wel op dat de fonts lang niet zo smooth zijn als bij Ubuntu. Op het bureaublad en menu’s valt het wel mee, maar onder Firefox is het echt minder fraai. Toen ik vervolgens -na lang zoeken- een oplossing vond waaruit zou blijken dat je Ubuntu libs moest gebruiken om dat probleem op te lossen haakte ik af.

Niet omdat ik Fedora waardeloos zou vinden. Verre van dat zelfs. Ik ben echt wel onder de indruk maar uiteindelijk was mijn nieuwsgierigheid bevredigd omdat ik in zag dat Ubuntu -min of meer- gelijkwaardig kan zijn (je kan dankzij veel ppa’s ook onder Ubuntu de allernieuwste pakketten installeren). Als je dat vaststelt in combinatie met het gemak en kwaliteit van ‘het plaatje’ dan is de keuze voor Ubuntu wederom snel bevestigd. Alweer!

Spelen met Ubuntu 9.10 (Alpha 5)

Op 29 oktober verschijnt een nieuwe vrijgave van Ubuntu. Gisteren heb ik de Alpha 5 geïnstalleerd als vervanging van mijn stabiele Ubuntu 9.04. Kan lastig zijn, maar wel leuk om even te kijken naar de ontwikkelingen. Later volgt wel een uitgebreid verslag van mijn bevindingen.

Op het eerste gezicht lijkt er niet heel erg veel veranderd. Maar dat is maar schijn. Een default ext4 partitionering, een andere GDM, een verbeterde geluidsvoorkeuren, Firefox 3.5.2 (erg snel in gebruik), Empathy i.p.v. Pidgin, integratie van Ubuntu One, cosmetische veranderingen van Nautilus en de meeste software opgewaardeerd naar de meest recente versie.

screenshot_003050909

screenshot_002050909

Zoals het vaak gaat met een Alpha versie zijn er nog de nodige problemen op te lossen. Zo krijg ik b.v. segfaults bij Empathy en gFTP maar over het algemeen werkt het wel goed.

Ik heb nu ook een mooie wallpaper gevonden die goed past bij het oranje Human Theme en alles bij elkaar blijf ik de ontwikkelingen waarschijnlijk volgen.

karmic-desktop

Rhythmbox Desktop Art

Op de PPA named rhythmbox for Kaivalagi kan je een handige plugin vinden voor gebruik onder Rhythmbox. Je kan daar een .deb downloaden voor jouw huidige Ubuntu versie of je voegt deze PPA toe aan je softwarebronnen.

Eenmaal geïnstalleerd start je Rhythmbox op en activeert de plugin.

rhythmbox-destkop-art-pluginDeze plugin laat dan vervolgens op je desktop de cd hoes zien waar je op dat moment naar luistert.

voodoohillartJe kan deze plugin configureren en bepalen waar deze afbeelding valt te bewonderen.

config-rhyhtmbox-desktop-art

En als je met je muis boven de albumcover blijft hangen kan je ook Rhythmbox bedienen middels de dan zichtbare knoppen.

Google Chrome Dev Build incl. Flash support

Google heeft helaas nog geen stabiele versie van Google Chrome voor Linux afgeleverd. Er is wel een zgn. developers build beschikbaar maar het wordt niet aangeraden die te gebruiken.

This is an in-progress build of Google Chrome on Linux.
We are still working on many pieces, in particular:
Plugins (e.g. Flash) are partway implemented and will cause frequent crashes. Use –enable-plugins to turn them on if you’re ok with that; the browser is otherwise quite stable
Printing
Other parts of the browser are notably incomplete, poorly tuned and broken. User beware!

In de praktijk is het echter best goed te doen om eens te kijken naar wat er aan zit te komen. Ik zal Chrome niet gebruiken als mijn standaardbrowser maar het is zeker boeiend om eens te kijken hoe e.e.a. zich gaat ontwikkelen. Maar dan wél met ondersteuning voor Flash.

google_chrome1Download een .deb pakket voor je 32 of 64 bits uitvoering van Ubuntu. Installeer dat pakket met behulp van GDebi en vervolgens kan je Chrome opstarten vanuit het Internet menu. Echter nog steeds zonder ondersteuning van Flash.

Daarvoor moet je de volgende stappen  uitvoeren in je terminal:

sudo mkdir /opt/google/chrome/plugins/
cd /opt/google/chrome/plugins/
sudo ln -s /usr/lib/flashplugin-installer/libflashplayer.so

Met die commando’s wordt een plugins map aangemaakt, waar je vervolgens naar toe gaat om dan een symlink te plaatsen die verwijst naar de reguliere plek waar jouw flashplugin staat ingesteld.

Vervolgens pas je de menu ingang aan waarmee je Chrome opstart. Er moet nu namelijk een toevoeging worden gemaakt die de flash plugin ook laat functioneren. Dat doe je door dit commando te plaatsen in het eigenschappen veld van de starter (Systeem-Voorkeuren-Hoofdmenu):

/opt/google/chrome/google-chrome --enable-plugins %U

chrome040809

Vanaf dat moment is het toch wel leuk om te spelen met deze -inderdaad- zeer snelle browser.

chromeinactie

Bron: http://www.clububuntu.com/2009/08/installing-google-chrome-from-deb-file.html

Vakantiepret

De zomervakantie heeft bij Digiplace nogal de neiging om bestaande digitale routines te negeren. We zijn b.v. net terug van twee heerlijke weken op Sicilië. Dat werden dus twee “offline weken” hoewel mijn HTC Magic  soms hoge roaming kosten voor lief nam om zijn baasje te informeren over tour etappes en nieuwe artikelen op Linuxweblogs. Nu we weer terug zijn is het nog steeds niet helemaal normaal want onze schoolgaande kinderen hoeven pas weer op 17 augustus op school te verschijnen. Maar langzamerhand komt er weer beweging in. Logeerpartijen, spelen bij vriendjes en vriendinnetjes creëren weer ruimte om Digiplace te voorzien van nieuwe ervaringen. Er ligt zelfs een hele stapel ideeën klaar.

Om te beginnen natuurlijk met de Bubba|Two server. Geweldig apparaat maar ik moet nog wel een hoop uitzoeken. Maar er is ook van alles te melden over handige applicaties voor mijn Android GSM. En dankzij op AKO Schiphol aangekochte buitenlandse linuxmagazines zijn er ook andere projecten die om aandacht schreeuwen. En in Ubuntu User las ik b.v goede artikelen over het gebruik van Celtx en Synergy.

En dan wil ik Digiplace zelf ook nog uitbreiden, verhuizen naar een andere server en meer functionaliteit toevoegen zoals een forum, wiki etc. etc. Maar eerst moet ik die schoolvakantie zien door te komen. Maar dat gaat vast lukken 🙂

Bubba|two: introductie en inleiding

Tegenwoordig is het plaatsen van een zgn. home server redelijk normaal aan het worden. En dat is best logisch als je kijkt naar de voordelen die een dergelijke server je biedt. Je gebruikt een home server b.v. als centrale opslag voor al je digitale bestanden. Maar je kan een home server ook gebruiken voor het maken van automatische backups van de op je netwerk aangesloten computers.

Als die server goed is ingesteld en ook veilig toegang tot het internet heeft verkregen dan kan je ook op andere locaties over je bestanden beschikken.

Maar je kan een home server ook inzetten als een mail-  web- of FTP server. Als je regelmatig via BitTorrent of vanaf Usenet bestanden download dan kan je dat ook rechtstreeks vanaf die server gaan doen.

IRC gebruikers kunnen hun online aanwezigheid in hun favoriete chat kanaal vereenvoudigen. Denk ook aan mogelijkheden als print server, router, firewall of als streaming media server.

share

Het is dan wel slim om goed na te denken over de hardware van die server. Hij staat in beginsel 24 uur, 7 dagen per week aan en dus stel je eisen aan de geluidsproductie en aan het energie verbuik. Er zijn zat mensen die dan zelf een computer inrichten en een eigen server gaan draaien.

Maar het kan veel makkelijker en waarschijnlijk ook veel goedkoper. Er zijn immers kant en klare oplossingen op de markt te vinden. Dat zijn vaak kleine en zeer energiezuinige home servers die prima in staat zijn om alle hierboven beschreven taken uit te voeren.

Digiplace heeft bij Mingos een Bubba|Two server besteld en ontvangen. Bubba|Two is de tweede versie van Bubba, een product dat vanuit Zweden op de markt wordt gebracht door fabrikant Excito.

Achterzijde van Bubba|Two met beschikbare aansluitingen
Achterzijde van Bubba|Two met beschikbare aansluitingen

Bubba|Two draait op een 333 MHz Power PC en is voorzien van 256 MB aan DDR2 geheugen. Je kan hem kant en klaar met een (eSATA) harde schijf van max 2 TB  verkrijgen. Verder is Bubba|Two voorzien van 2 x 1000 Mbit/s lan- en 2 USB 2.0 poorten. En je kan er eventueel nog twee extra (externe) eSATA schijven aan hangen.

Dat alles is verpakt in een doosje die -pak hem beet-  niet veel groter is als de gemiddelde externe harde schijf. Omdat Bubba|Two is voorzien van een Power PC processor is als besturingssysteem voor de PPC uitvoering van Debian gekozen.

En hoewel Debian een vertrouwde omgeving is voor gebruikers van Ubuntu (waar Digiplace normaal gesproken over schrijft) is deze Bubba| Two ook zeer geschikt voor gebruikers van Windows en/of Apple OSX systemen.

Je bedient deze home server vanuit je browser en op Digiplace zal de komende maanden uitvoerig worden geschreven over al haar mogelijkheden.

bubbaopbureau290609 Tot slot een mooie conclusie van Linux.com over Bubba|Two die in ieder geval bij mij heeft bijgedragen tot het besluit om Bubba te verkiezen boven andere alternatieven:

Simply put, Bubba Two is as good as a simple server appliance gets. It can handle pretty much any task you throw at it, while the easy-to-use Web interface makes server configuration and maintenance a breeze. The tiny size and discrete design coupled with low power consumption and low noise level make Bubba Two a perfect solution for home and small offices. In other words, if you are looking for a small and versatile Linux-based server, Bubba Two should be at the very top of your list.

Ubuntu User Magazine

Zo’n week of twee geleden heb ik een abonnement afgesloten op het nieuwe tijdschrift “Ubuntu User“. Vandaag werd het 1e nummer afgeleverd en ik ben aangenaam verrast. Het telt maar liefst 98 pagina’s en staat werkelijk vol met nuttige artikelen. Je kan de inhoud redelijk zelf beoordelen via de online release informatie van UBUNTU user.

ubuntu-userHet gaat om een Engelstalig magazine, afgedrukt op mooi papier en kost je nog geen € 30,00 per jaar . UBUNTU user verschijnt 4 x per jaar.

Scroll naar boven