Zoekresultaten voor: fonts

Ubuntu: installeer ttf-mscorefonts-installer

Wil je een aantal standaard Microsoft fonts gebruiken op je Ubuntu desktop dan is normaal gesproken het installeren van ttf-mscorefonts-installer voldoende. Maar helaas geeft dat tegenwoordig problemen met het downloaden van de benodigde cabs. Als je toch deze fonts niet wil missen dan is er een alternatieve methode beschikbaar: Vanuit je terminal:

wget http://ftp.de.debian.org/debian/pool/contrib/m/msttcorefonts/ttf-mscorefonts-installer_3.6_all.deb

en vervolgens

sudo dpkg -i ttf-mscorefonts-installer_3.6_all.deb

fonts

Unity, Gnome 3.0, KDE & fonts

Sinds de laatste Alpha versie van Ubuntu 11.04 werk ik onder Unity. Op Digiplace zijn al een paar artikelen te vinden over mijn eerste ervaringen. Je kan in die artikelen waarschijnlijk wel lezen dat ik redelijk positief gestemd was over Untity. Je moet het immers een kans geven en  hoewel alles anders is geworden is dat niet meteen overal een nadeel.

Inmiddels ben ik op een punt gekomen waarin het gebruik van Unity mij begint tegen te staan. Ik moet allemaal hacks uitvoeren om e.e.a. naar mijn zin te krijgen. Globalmenu, externe applicaties zoals diodon, indicatorsproblemen..ga maar door.  En waarom moet Unity nou zoveel lijken op OSX? Ik gebruik bewust Linux omdat ik zowel Windows als OSX niet prettig vind werken.

Nou wil ik ook uit  principe niet terug naar de vertrouwde Gnome 2.* omgeving. Die bevalt welliswaar erg goed, maar is toch gedoemd te verdwijnen. Dan kijk ik toch liever vooruit naar dingen die gaan komen.

Gnome 3.0 heb ik inmiddels geprobeerd. In eerste instantie via een PPA onder Ubuntu. Ik werd daar niet gelukkiger van. Ik heb Fedora 15 Beta gebruikt en daar werkt het wel weer beter. Maar daar krijg ik niet hetzelfde mooie plaatje als onder Ubuntu. De fonts zijn niet zo strak, scherp zoals ik dat  gewend ben. Ligt het aan mij? Kan best, help mij maar om het te verbeteren. Want ik krijg het niet voor elkaar. Niet alleen onder Fedora overigens, ook onder OpenSuse 11.4 komt dat probleem om de hoek kijken. Niet dat het heel slecht is, maar gewoon niet zo mooi als onder Ubuntu.

De irritatie liep zo hoog op dat ik zelfs Kubuntu ben gaan installeren. En dat is nogal wat dat je als Gnome gebruiker via Unity naar KDE gaat kijken.

Laat ik maar meteen zeggen dat ik heel veel goede dingen zie in KDE. Zo mooi en veelzijdig dat ik mij begon af te vragen waarom ik niet naar KDE overstap.

Maar ook daar zijn de problemen met font rendering aanwezig. Wat ik ook probeer, ik krijg geen mooie rendering van de fonts voor elkaar. En via allerlei reviews (zoals bijvoorbeeld deze) blijkt dat ik daar niet alleen in sta. Vroeger (2003 of zo) loste ik dat onder Mandrake op door gnome-settings-daemon te laden. Dan werd de Gnome manier van werken onder KDE toegepast met een prachtig beeld als resultaat. Maar dat werkt tegenwoordig niet meer lijkt wel.

Daarom ben ik weer terug bij Ubuntu 11.04. Niet uit overtuiging, maar bij gebrek aan beter. Een beetje vreemd, maar op dit moment weet ik het even niet meer. Ik denk overigens dat die problemen opgelost zijn in oktober van dit jaar. Dan wordt zowel Gnome 3.0 als Unity aangeboden en kan je vrij tussen die twee switchen zonder je windowmanager om zeep te helpen. Ik vertrouw erop dat tegen die tijd veel van de geconstateerde ongemakken zijn overwonnen. Maar ondertussen knaagt KDE 4.6 aan mijn geweten.

Update:

Hier een tweetal screenshots naast elkaar. Links is Unity, Rechts is KDE. Zorg dat je full screen die afbeelding bekijkt om verschillen te kunnen zien van fonts.

Wayland onder Ubuntu 21.04

Ubuntu? Ja…Ubuntu. Natuurlijk, ik heb het afgelopen jaar met veel plezier gewerkt onder KDE NEON. Oftewel, de nieuwste KDE PLASMA op een basis van Ubuntu 20.04 LTS. Waarom dan nu weer iets schrijven over Ubuntu?

FRACTIONAL SCALING

Daarvoor moet ik terug naar de oorzaak om over te stappen van Ubuntu (GNOME) naar KDE NEON (PLASMA). Dat had vooral te maken met problemen die ik ondervond met het zgn. fractional scaling. Schalen naar 200% ging prima, maar schalen naar bijv. 150% of 175% gaf vervelende problemen. Ten eerste een hoger CPU gebruik. En een slechtere grafische perfomance en het vreemde probleem dat de schermresolutie lineair mee veranderde met het percentage van de schaling. Een standaard 4 K scherm werd dan bij 150% dus 5760×3240 pixels. Onzin natuurlijk en het leverde bij een screenshot vreselijk grote bestanden op. Een PLASMA desktop doet dat gewoon heel veel beter. En als je dan aan het spelen bent met nieuw speelgoed is het een heerlijke ontdekkingstocht die mij ook best veel heeft gebracht.

WAYLAND

Maar Ubuntu 21.04 komt nu standaar met de Wayland ipv X11. En straks komt Ubuntu 21.10 ook standaard met Wayland als je gebruik maakt van een officiele nvidia driver. Op dit moment moet je met Nouveau werken.

Wayland is in theorie een veel betere oplossing dan het oeroude X11 concept. Het gemis (voor dit moment) aan de NVIDIA driver is niet echt een issue, want gamen is niet aan mij besteed. Alle andere toepassingen doen het prima in de combinatie met Wayland en de open source Nouveau driver. Er zijn wel een aantal problemen. Zo krijg je met 125, 150 of 175% schaling in sommige applicaties wat last van blurry fonts. Het moet gezegd worden dat (KDE) PLASMA dat echt heel veel beter doet. Dat geldt o.a. voor Google Chrome. Maar dat is een prima reden om Firefox te gebruiken, want daarin werkt het wel prima. En sommige voorzieningen (maken van screencasts, of een programma als Shutter werken (nog) niet onder Wayland. Als je daar mee kan leven is het gebruik van Wayland zeker een optie om te overwegen.

Ubuntu of KDE NEON?

Ik heb ervoor gekozen om Ubuntu eens onder Wayland te proberen. En in de aanloop naar Ubuntu 21.10 ben ik extra nieuwsgierig naar toekomstige ontwikkelingen. KDE NEON blijft echter voorlopig mijn default desktop OS.

Ubuntu 4K UHD instellingen

4k UHD

Het is tegenwoordig steeds normaler als je werkt achter een 4K UHD beeldscherm. Helaas heeft GNOME niet de mogelijkheid zoals het voormalige Unity (Ubuntu) óf bijvoorbeeld KDE waarbij je gebruik kan maken van fractionele schaling. Je hebt dus alleen maar de keuze om te schalen naar 100, 200, 300 of 400%.

4K UHD

Een 4 K UHD scherm heeft een resolutie van 3840 x 2160 pixels. Oftewel 4 x de resolutie van een full HD scherm. Dat werkt prima op een schermformaat vanaf 32 inch of groter, maar op schermen van een kleiner formaat wordt alles wel heel erg klein weergegeven. Je ontkomt dan eigenlijk niet aan het schalen van je scherm.

Onder Ubuntu (GNOME) ga je daarvoor naar Instellingen, Apparaten, Schermen en kiest daar uit de aangeboden opties.

4K UHD

Er zijn echter nog meer mogelijkheden om de leesbaarheid te vergroten zonder dat je meteen daarvoor je schaling naar 200% moet zetten. Je hebt dan wel gnome-tweaks nodig dus zorg dat je die ook hebt geïnstalleerd (sudo apt install gnome-tweaks).

Fonts schalen

In gnome-tweaks kan je bij lettertypen kiezen voor de schaalgrootte van je fonts. Door die bijvoorbeeld te schalen naar 1,25 wordt je tekst in bijvoorbeeld je panel en toepassingen beter leesbaar weergegeven.  In je Panel wordt daardoor ook het symbool zichtbaar van Universele toegang. Je zal zien dat daarin de optie Grote letters is geactiveerd.

Aanpassen Firefox en Thunderbird

Je kan onder Firefox vanuit about:config de instelling layout.css.devPixelsPerPx aanpassen naar bijv. 1.2 of naar 2 maar in de praktij kan je dan beter per bezochte pagina kiezen voor de zoomfunctie van Firefox. Die wordt voor die betreffende pagina gewoon onthouden. Gebruik daarvoor de toetscombinatie CTRL +.

Onder Thunderbird werkt het handig om naar Bewerken, Voorkeuren, Geavanceerd en daar te klikken op Configuratie-editor. Zoek daar naar de instelling layout.css.devPixelsPerPx en verander de waarde van -1,0 (default) naar bijvoorbeeld 1.25 (let op..dat is een PUNT en geen komma). Dan wordt de inhoud van je e-mail beter leesbaar.

4k UHD

 

Powerline

Powerline

Een leuke toevoeging voor aan je terminal is Powerline. Het maakt je terminal net even opvallender om te zien én het geeft ook een aantal voordelen. Powerline is de manier waarop je prompt wordt vertoond in je terminal.

Powerline

Powerline is a statusline plugin for vim, and provides statuslines and prompts for several other applications, including zsh, bash, tmux, IPython, Awesome, i3 and Qtile.

Het toepassen van Powerline in je bash terminal is dus maar een deel van het verhaal, maar een die wel degelijk iets toevoegt. Installeren is eenvoudig en werkt onder Fedora als volgt:

sudo dnf install powerline powerline-fonts

Vervolgens bewerk je jouw ~/.bashrc bestand door deze code toe te voegen:

if [ -f `which powerline-daemon` ]; then
  powerline-daemon -q
  POWERLINE_BASH_CONTINUATION=1
  POWERLINE_BASH_SELECT=1
  . /usr/share/powerline/bash/powerline.sh
fi

Open vervolgens een nieuwe terminal en zie hoe Powerline zich laat zien:

Powerline

Hoe bevalt Fedora 25?

desktopfedora25

Het is al een keer eerder geprobeerd (zie alle artikelen over Fedora) maar Digiplace draait tegenwoordig met Fedora 25 op zijn desktop computer. Vroeger stond het gebruik van de meest recente versie van Fedora gelijk aan het aanbod van de laatste release van GNOME. Dat is helaas niet meer het geval. Fedora 25 werkt met GNOME 3.22.3. En er zijn inmiddels genoeg distributies te vinden die draaien onder 3.24.1. Het wachten is dus op de (vertraagde) release van Fedora 26.

Maar laat ik het daar nou niet over hebben. De vraag moet zijn: hoe bevalt het gebruik van Fedora 25 in de praktijk? Die vraag probeer ik te beantwoorden met de ervaringen van Ubuntu (Unity) in het achterhoofd. Daarbij aangetekend dat ik niet draai onder Wayland. Ik gebruik NVIDIA Driver 378.13 voor mijn GeForce GTX 760 kaart en dan moet je Wayland nog even vergeten.

TOEPASSINGEN

Vooralsnog kan ik alle software gebruiken waar ik mee gewend was te werken. Het aanbod van Fedora is weliswaar niet helemaal gelijk met dat van Ubuntu, maar ik grijp vooralsnog nergens mis. Of het nu gaat om Spotify, Chrome of de laatste NVIDIA drivers…het is er allemaal. Niet alles komt dan vanuit de standaard source die Fedora weet aan te bieden. Zo moet je voor bijv. Spotify gebruik maken van een externe bron óf je installeert een zgn. flatpak (meer info: Spotify onder Fedora). En met behulp van Fedy kan je eventueel wat tweaks uitvoeren zonder meteen helemaal onder de motorkap te kruipen. Denk dan aan het installeren van bijv archive formats, encrypted dvd playback, Microsoft TrueType core fonts etc.  Kortom, wat betreft het aanbod van software en tools biedt Fedora genoeg om de overstap te wagen.

desktopfedora25

AANPASSINGEN

GNOME is voor mij een prettige bureuabladomgeving om mee te werken. Maar werken onder een pure GNOME omgeving is iets te spartaans. Je gebruikt dus al snel de zgn. GNOME Shell Extensions. Die gebruik je dan het makkelijkst met behulp van GNOME Tweak Tool. De volgende uitbreidingen zijn geïnstalleerd:

  • Clipboard indicator
  • Dash to dock
  • Frippery applications menu
  • Media Player indicator
  • Multi monitors add-on
  • Places status indicator
  • Recent(item)s
  • Removable drive menu
  • User themes

En daarvan zijn sommige van die extensions zo geconfigureerd dat bijv. geen Top Left Corner actief is. En in combinatie met het uitzetten in GNOME tweak tool van  (Bovenste balk) “Programmamenu tonen” is ook het werken op 2 schermen prima te doen. (ik gebruik Multi monitors add-on vooral voor het creëren en plaatsen van thumbnails Sliders aan de linkerkant van de 2e monitor).

Programma’s als Filezilla en Thunderbird werken met een hoger versie nummer dan ik gewend was onder Ubuntu 16.04. En dat geldt waarschijnlijk wel voor meer applicaties. Maar die twee sprongen er bij mij meteen uit. Wat ook opvalt is de prettige manier waarop alles visueel wordt aangeboden. Het plaatje van Fedora is erg rustig voor de ogen. En als je kiest voor extra themes wordt het geheel gewoon heel erg goed weergegeven. (ik gebruik Aurora-Nuevo-Mixed Flat als GTK+ engine, Papirus als pictogram theme, Adwaita als cursor theme en paper als Shell theme.

Toch zijn er ook een aantal issues die nog opgelost moeten worden. Zo is de boot snelheid van Fedora aanmerkelijk lager dan ik bij Ubuntu gewend was. Dat valt echter deels te beïnvloeden door bijv wat niet gebruikte services uit te zetten. Zo heb ik bijv. ModemManager.service en bluetooth.service uitgezet (systemctl disable bluetooth.service) en daarmee wat snelheid teruggewonnen. Maar echt vlot is het niet.

Schermafdruk van 2017-05-04 12-10-29

STABILITEIT

Afijn, het ziet er erg goed uit, het aanbod van programma’s is uitstekend. Maar draait het ook stabiel? Dat is een lastige vraag moet ik bekennen. Het vraagt ten eerste om ervaring met Fedora. Neem bijvoorbeeld het enthousiast installeren van thema’s Dat is niet altijd even slim als het uitverkoren thema niet helemaal is geoptimaliseerd voor deze specifieke versie van GNOME-Shell. je kan overigens je GNOME Shell heel eenvoudig herstarten met een ALT+F2 en dan de letter “r”.

Ook het gebruik van de NVIDIA driver is anders dan je gewend bent. Ik heb daarvoor overigens deze werkwijze gebruikt: https://rpmfusion.org/Howto/nVidia#Current_GeForce.2FQuadro.2FTesla. Maar dat betekent wel dat bij het verkrijgen van een  nieuwe kernel je geduld moet hebben bij het opnieuw opstarten van je computer. Het komt gewoon goed, maar in het begin denk je meteen dat het avontuur met Fedora gestrand is. Er moeten namelijk bij de reboot kernel modules worden gemaakt en dat duurt lang zonder enige vorm van terugkoppeling. Een klein knipperend streepje op het scherm is voor mij in ieder geval niet meteen duidelijk.

CONCLUSIE

Met die observatie ben ik dus toch wel tevreden over het gebruik van Fedora. Maar ik erken dat er concurrenten op de loer liggen. Hoe gaat straks Ubuntu 17.10 zich presenteren? En wat te denken van Solus GNOME of Manjaro GNOME of Arch die zich zeker niet onbetuigd laten.  We zullen het zien. Vooralsnog kan ik prima uit de voeten met Fedora 25 en zie ik met alle ontwikkelingen de toekomst van Linux op mijn desktop zonnig in.

Verbeter font rendering onder Fedora 20

Stiekem gebruik ik ook nog Fedora 20 via een aparte HDD in mijn computer. Voorlopig blijft Ubuntu GNOME nog mijn default besturingssysteem, maar Fedora maakt wel steeds meer stappen in die richting.

Font rendering

Een van de bewaren die ik altijd had om die switch te maken was de weergave van fonts in sommige toepassingen zoals bijvoorbeeld Firefox. Die weergave is onder Ubuntu heel veel mooier dan onder Fedora. Maar daar is wat aan te doen. Als volgt:

Installeer het Freetype-freeworld pakket

Om mooie zgn. subpixel rendering te verkrijgen heb je het freetype-freeworld software pakket nodig. Zorg dat je rpm fusion hebt geactiveerd en installeer het pakket met het commando: su -c ” yum install freetype-freeworld”

Configureer de hinting methode en pas RGB anti-aliasing toe

Open een terminal en voer de volgende commando’ s  in:

gsettings “set” “org.gnome.settings-daemon.plugins.xsettings” “hinting” “slight”
gsettings “set” “org.gnome.settings-daemon.plugins.xsettings” “antialiasing” “rgba”

Activeer de lcddefault lcdfilter

Wederom in je terminal:

echo “Xft.lcdfilter: lcddefault” > ~/.Xresources

Reboot vervolgens je computer.

Hierna is e.e.a. drastisch veranderd en gelijkwaardig aan wat je onder Ubuntu gewend bent te zien.

Hardware recensie | linuxcomputers.nl

Op Digiplace is al eerder aandacht geschonken aan het opmerkelijke initiatief van Linuxcomputers.nl. Opmerkelijk omdat Linux Computers de handelsnaam is van de ‘Stichting OSS Computers’.

De stichting heeft als doel het vergroten van de bekendheid van ‘open source software’. Zij zal zich inzetten om open source software te promoten en onderzoekt de mogelijkheden om toekomstige winkels te openen waar computers worden verkocht die zijn voorzien van open source software. De stichting heeft geen winstoogmerk en zal eventuele winsten zelfs ter beschikking stellen aan de open source software gemeenschap!

Vooralsnog gebruikt de stichting via Linuxcomputers een webshop om een eigen aanbod van computers aan te kunnen bieden. Deze computers zijn allemaal standaard én uitsluitend voorzien van het GNU/Linux Ubuntu 12.04 besturingssysteem.

De stichting is in juli 2011 opgericht door Andries Filmer. Hij is als voormalig oprichter en CIO van Netexpo sinds 1996 actief met internet applicaties en de besturingssystemen FreeBSD en Gnu/Linux (Debian en Ubuntu). Omdat hij een groot voorstander is van open source software (OSS) heeft hij de stichting OSSComputers opgericht. Andries schrijft regelmatig artikelen over free en open source software op zijn persoonlijke website. Die artikelen zijn overigens de moeite van het lezen meer dan waard!

Met deze introductie is het dus interesant om te kijken naar het aanbod van Linuxcomputers. Er zijn immers niet veel winkels in Nederland waar je computers kan kopen die standaard zijn voorzien van GNU/linux en dus zonder Microsoft Windows. In Nederland komt je dan uit bij webshops van bijvoorbeeld Hettes of Mingos. Met Linuxcomputers lijkt er dus een speler van formaat te zijn bijgekomen.

Het aanbod van Linuxcomputers

Op dit moment worden er 4 verschillende desktops, 1 zgn. shuttle en 1 laptop aangeboden. Het aanbod is dus klein máár wel breed. De desktops variëren van een Desktop Small Bon Chic tot een Desktop Silencio Intel i7. Daartussen zit dan nog een Silencio Intel i3 en een Silencio Intel i5 computer.  De Desktop Mini PC Shuttle  wordt weliswaar aangeboden als desktop maar zou het mogelijk ook niet slecht doen als homeserver. Die configuratie wordt overigens niet aangeboden en daar zal een toekomstige eigenaar dus zelf mee aan de slag moeten gaan. Tot slot is er een laptop, de Naos PCM10  die voor een wel heel scherpe prijs van € 349,00 incl. BTW wordt aangeboden.

Alle computers zijn voorzien van Ubuntu 12.04. Deze versie van Ubuntu is voorzien van een paar extra toevoegingen die het nieuwe (onervaren) gebruikers wel heel gemakkelijk maakt om een Linuxcomputer in gebruik te nemen. Zo is de Nederlandse versie van Ubuntu gebruikt. Medibuntu is als extra software bron toegevoegd waardoor de computer standaard alle standaard mediabestanden kan afspelen. (DVD, MPEG, AVI, MP3, Ogg, VOB, ASF, WMV, Matroska etc.) Tevens is de standaard browser van Ubuntu (Firefox) voorzien van Microsoft fonts, flash en is ook Spotify standaard geïnstalleerd.

Linuxcomputers heeft haar computers standaard voorzien van de zgn. OEM versie van Ubuntu. Dat wil zeggen dat een nieuwe gebruiker bij het starten van zijn nieuwe computer maar een paar vragen (een wizzard) hoeft te beantwoorden. Denk dan aan de gewenste taal, locatie, toetsenbordindeling, persoonlijke gegevens en gewenste scherm afbeelding. Kortom..tot zover ziet alles er zeer veelbelovend uit. Maar hoe werkt het in de praktijk? Digiplace is eens gaan kijken naar de Notebook Naos PCM10 en zal binnenkort ook de Desktop Silencio Intel i7 uitgebreid aan bod laten komen.

Notebook Naos PCM10

Specificaties

Het eerste wat opvalt bij dit notebook is het geringe gewicht. De Naos PCM10 weegt maar 1,9 kg. Een cdrom of dvd speler ontbreekt.  Met een beeldscherm van 13,3 inch en een verhouding van 16:9 wordt een resolutie aangeboden van 1366 x 768 pixels. Omdat dit LCD scherm is voorzien van een zgn. ‘HD Glare‘ wordt er een opvallend scherp en gestoken beeld aangeboden. De Naos PCM10 is verder standaard voorzien van een HDD van 500 GB (5400 toeren). Desgewenst kan die HDD worden vervangen voor een snelle 64 GB SSD.  De processor is van AMD (de AMD E-350 1.6GHZ met 2 cores) en de AMD Fusion integrated chipset wordt gecombineerd met een AMD Mobility Radeon 6310 voor de graphics. Een 4 GB (DDR3-1333 MHZ) geheugen en een acceptabele 1.3 MP webcam maken het samen met de aansluitingen voor HDMI, 3-in-1 Card Reader en 2 USB 2.0 aansluitingen compleet. En dat allemaal voor maar € 349,00.

Je verwacht voor die prijs toch niet dit soort specificaties? Reden te meer om eens kritisch te kijken naar de praktijk ervaringen.

Praktijkervaringen

De eerste indruk is goed. Wat opvalt is dat je bij het aanzetten van de notebook meteen de ventilator hoort draaien. Gelukkig valt het volume daarna snel terug naar een acceptabel niveau. Maar je kan niet zeggen dat dit een stil model laptop is. Dat is niet zo vreemd want dure koperen heatpipes en andere kostbare voorzieningen om de warmte stil af te voeren kan je voor deze prijs gewoon niet verwachten. Ik merkte wel dat als je iets aanpast aan de standaard opstarttoepassingen (ik heb bijv. geen ‘bluetooth, Ubuntu One, Orca, Onboard of Werkblad op afstand‘ nodig) het merkbaar beter gaat. Voor meer info verwijs ik maar even naar dit artikel op Digiplace.

Ubuntu is snel aan de praat na het doorlopen van de wizzard. Een standaard Unity desktop openbaart zich en daar hoeft Digiplace verder niet al te veel woorden aan vuil te maken. Ubuntu 12.04 is met Unity een geweldig systeem om te gebruiken. Zeer geschikt voor ervaren gebruikers maar zeker ook aan te bevelen voor mensen die nog nooit eerder met Linux in aanraking zijn geweest. Je kan meteen aan de slag met de gebruikelijke toepassingen die door Ubuntu worden aangeboden. Gebruikers die meer willen kunnen eenvoudig via Ubuntu Software Centrum extra software installeren.

Een paar andere zaken vielen ook nog op. Er is standaard geen FGLRX driver van ATI/AMD geïnstalleerd. Er wordt standaard dus gebruik gemaakt van de open source ATI of Radeon driver. Dat is overigens geen probleem want de officiële driver kan je wel degelijk installeren. De praktijk liet zien dat het weinig voordeel oplevert. Je zal niet snel games gaan draaien op een notebook en alleen bij bijvoorbeeld speciale (experminentele) websites met WEB-GL kwam de beperking van de open source driver om de hoek kijken.

Er kwam ook snel na het activeren van Ubuntu een foutmelding  voorbij vliegen. De jockey-gtk liet het even afweten. Als Linuxcomputers vooraf (kan dat?) een sudo sed -i ‘s/enabled=1/enabled=0/g’ /etc/default/apport zou uitvoeren dan worden nieuwe (onervaren) gebruikers niet lastig gevallen met zaken waar ze toch niets aan kunnen (of hoeven) veranderen.

Linuxcomputers maakt het nieuwe gebruikers van Ubuntu overigens erg gemakkelijk. Op de website van Linuxcomputers worden diverse video’s aangeboden die helder en compact de meeste ins & outs laten zien. En mocht een gebruiker niet kunnen wennen aan Ubuntu dan kan je binnen 3 weken na aankoop en zonder opgaaf van reden de computer retour sturen.

Het lijkt mij niet waarschijnlijk dat daar veel gebruik van gemaakt gaat worden. De Naos PCM10 werkt vlekkeloos samen met Ubuntu. Alles werkt zoals je dat zou verwachten. Webcam, energie (laptop dichtklappen), geluid, microfoon, alles werkt naar behoren. De notebook reageert snel en betrouwbaar. Het is een plezierig te gebruiken notebook die door haar lage gewicht en geringe omvang makkelijk is mee te nemen. De standaard meegeleverde 4 cell LI-ION accu zorgt voor een acceptabele werkperiode (circa 3 uur) en er zijn geloof ik mogelijkheden om een 8 cell Lio-ION accu te verkijgen (5200 mAh ipv 2200 mAh). Opvallend is dat de meegeleverde accu zo goed presteert en weinig warmte problemen heeft opgeleverd.

De notebook ziet er verder verzorgd uit en is voorzien van een heel behoorlijk toetsenbord. Een duurtest zou moeten uitmaken of dit notebook ook voor langere tijd betrouwbaar blijft. Een kritisch punt zou de build van de notebook kunnen zijn. Het is zo licht door het toepassen van veel plastic en dat maakt automatisch de laptop minder degelijk oogt dan een “zware” uitvoering. Maar dat valt gelet op haar prijs mogelijk wel onder het “zoeken naar spijkers op laag water”

Conclusie:

Linuxcomputers heeft een prima webshop waar je snel en betrouwbaar computers kan aankopen. De filosofie achter deze onderneming is zeer sympathiek. De 1e kennismaking met haar Naos PCM10 notebook is uitstekend bevallen. Uitvoering, prijs, mogelijkheden zijn dik voor elkaar. Binnenkort verschijnt er nog een recensie van hun top systeem en dan is het plaatje wel compleet: Linuxcomputers is een aanwinst voor gebruikers die een kant en klare computer willen gebruiken welke is voorzien van Ubuntu als besturingssysteem.

Linux Mint 12 i.p.v. Ubuntu 11.10?

Linux Mint is een afgeleide van Ubuntu. Ze staat dus op de schouders van een reus maar ze vullen het wel op hun eigen manier in. Daarbij wordt vooral de focus gericht op elegantie en gemak. Niet voor niets is de slogan van Linux Mint “from freedom come elegance“.

Persoonlijk heb ik daar altijd een beetje mijn neus voor opgetrokken. Er waren weliswaar eigen oplossingen ontwikkeld maar het kon mij óf niet bekoren óf het was ook wel op die manier onder Ubuntu te regelen.

GNOME 3

Het werd spannender toen Ubuntu zich uitsprak over de toekomst van Gnome 3.0. Ubuntu was niet tevreden over de windowmanager Mutter en heeft vastgehouden aan Compiz. Daarnaast heeft Ubuntu uitgesproken ideeën over de Gnome Shell en dat heeft geleid tot de ontwikkeling van Unity. Linux Mint heeft al vroeg geroepen dat ze niet gecharmeerd is van Ubuntu’s Unity oplossing. Er werden uitspraken gedaan waaruit opgemaakt kon worden dat verstokte Gnome 2 liefhebbers zich straks bij Linux Mint thuis kan gaan voelen. Dat schept nogal wat verwachtingen. Want hoe denkt Linux Mint dat dan te gaan doen?

MGSE en/of MATE

Recent kwam een antwoord op die vraag. Een duidelijk antwoord. Er kwam namelijk een bericht over dit onderwerp op het officiële Linux Mint Blog. Daarin werd duidelijk gemaakt dat er voor Gnome 3 een speciale set van Mint Gnome Shell Extensions (oftewel MGSE) werd gemaakt. Deze extensions geven een extra functialiteit aan de standaard Gnome 3 Shell.

For this, we developed “MGSE” (Mint Gnome Shell Extensions), which is a desktop layer on top of Gnome 3 that makes it possible for you to use Gnome 3 in a traditional way. You can disable all components within MGSE to get a pure Gnome 3 experience, or you can enable all of them to get a Gnome 3 desktop that is similar to what you’ve been using before. Of course you can also pick and only enable the components you like to design your own desktop.

The main features in MGSE are:

  • The bottom panel
  • The application menu
  • The window list
  • A task-centric desktop (i.e. you switch between windows, not applications)
  • Visible system tray icons

MGSE also includes additional extensions such as a media player indicator, and multiple enhancements to Gnome 3

En of dat niet genoeg is komt er ook nog een echte Gnome 2.32 fork die Linux Mint gaat aanbieden.

MATE is a fork of Gnome 2.32, it looks and behaves exactly as Gnome 2.

The problem with Gnome 2.32 is that it conflicts with Gnome 3. It creates a lot of problems within the repositories and it would not be possible for users to run both Gnome 2 and Gnome 3. MATE on the other hand is supposed to be compatible with it. So you could have both MATE and Gnome 3 installed on your computer and be able to switch between desktops from the login screen.

In practice, MATE is a brand new project and it does conflict with Gnome 3 in many areas. We’re currently working hard in collaboration with the MATE developers to identify and fix these conflicts so that we can have both Gnome 3 and MATE installed by default on the DVD edition of Linux Mint 12.

Dankzij een uitgebrachte Release Candidate van Linux Mint 12 werd ook de mogelijkheid geboden om deze uitspraken te toetsen aan de praktijk. Dé vraag is vooral om te zien of Linux Mint iets meer te bieden heeft dan Ubuntu met haar Unity óf standaard GNOME oplossing.

Preview Linux Mint 12 (Release Candidate)

De installatie procedure laat ik hier achterwege. De focus van dit artikel is puur op de desktop gericht. Om te beginnen via de Linux Mint standaard oplossing die wordt aangeboden met behulp van hun Mint Gnome Shell Extensions (MGSE). Het plezierige van deze oplossing is dat je daarbij gewoon werkt én gebruik maakt van voorzieningen die door Gnome worden aangeboden.

De extensies zijn deels door Gnome en deels door Linux Mint ontwikkeld. Je bent als gebruiker volledig in controle en bepaald zelf welke extensies je wilt toevoegen. Het toepassen van die extensies gaat heel eenvoudig via “Advanced Settings”. In deze applicatie kan je verschillende eigenschappen van de Gnome 3 shell naar eigen hand zetten. Zo bepaal je via dit programma met welke fonts je wil werken, het thema, de venster eigenschappen én de zgn. Shell Extensions.

Als je alle Shell extensies uitzet werk je dus met een klassieke Gnome 3 Shell. Maar als je de extensies juist aan zet komen er een paar extra mogelijkheden bij.

Zo verschijnt er links beneden een Menu systeem. Daarvoor is een panel noodzakelijk en dus staat die daar ook weer op haar vertrouwde plaats. En je krijgt weer je vertrouwde Window List terug en een venster georiënteerde Alt Tab  (ipv de groepsgewijze applicatie variant).

Het ziet er naar uit dat Linux Mint hier een heel goede zet heeft gedaan. Want je krijgt als gebruiker de techniek van Gnome 3 én de ervaringen van Gnome 2 aangeboden. Natuurlijk is het weer even wennen. Een menu links onderaan is (voor mij) vreemd. Het is zelfs weer wennen om de vensterknoppen rechts te gebruiken. Maar het is lang niet zo’n overstap als je nu bij Unity krijgt aangeboden. En het grappigste is eigenlijk dat deze opzet mij dichter bij Gnome 3 heeft gebracht. Ik was zo gewend om naar links boven te gaan dat ik dat nu ook nog steeds doe. Ondanks het feit dat links beneden het menu staat. Door met je muis naar links boven te gaan activeer je de standaard Gnome 3 shell. Je standaard applicaties zijn dan meteen aanroepbaar, je ziet alle openstaande schermen en bent snel waar je wezen wilt.

Maar als je een applicatie wilt zoeken of gewoon via het menu wilt werken dán kan dat ook. En dankzij de vensterlijst beneden is het heel eenvoudig om “op de klassieke manier” naar een openstaand venster te springen.

Is dit nou een vooruitgang? Ik denk persoonlijk van wel. Je werkt hier met de idealen van een Gnome 3 Shell omgeving. Door gebruik te maken van extensions krijg je een extra mogelijkheid aangeboden waar Linux Mint handig gebruik van weet te maken. De hele desktop werkt snel en is via MGSE venstergericht en functioneel. Daarnaast zijn er wel andere opvallende eigenschappen. Zo gebruikt Linux Mint een prachtig font: Cantarell.

Formeel moet Linux Mint 12 nog uitkomen (eind november?) en als je dan nu al met deze oplossing kan aankomen dan geeft dat vertrouwen voor de toekomst.

Er zijn natuurlijk mensen die menen dat Linux Mint niet in staat is om de rol van Ubuntu over te nemen. Er zijn bijvoorbeeld maar een handjevol developers actief voor Linux Mint en hun server capaciteit is niet vergelijkbaar met die van Ubuntu. Allemaal waar. Maar Linux Mint is eigenlijk gewoon Ubuntu. En Gnome. En met een paar extra extensies en hulpprogramma’s maak je wel degelijk kans om trouwe Ubuntu gebruikers naar je toe te halen. Hoewel ik verwacht dat deze MGSE via een PPA ook wel naar Ubuntu zal worden overgezet.

Er is ook nog MATE. Die installeer je door een simpele opdracht: “sudo apt-get install mint-meta-mate” Vervolgens log je uit en kiest dan niet voor een Gnome maar voor een MATE sessie. Helaas is in deze fase van ontwikkeling MATE nog niet  erg stabiel. Bij mij wil die bijvoorbeeld niet meer opstarten. Dus plaatjes kan ik nu niet laten zien. Maar het is absoluut de klassieke Gnome 2 desktop. Alleen mis ik nog wat panel applets. Dat geldt ook voor Gnome overigens.

Kortom, het beloofd een spannende strijd te worden. Blijft een Ubuntu gebruiker Ubuntu trouw? Gaat Unity het redden van Gnome Shell óf omgekeerd? Of zal de Linux Mint oplossing hoge ogen gaan gooien? Vooralsnog denk ik het laatste. Voorlopig blijft het bij mij even staan. De toekomst zal het leren.

Beoordeeld: Ubuntu 10.4 – Lucid Lynx

Op dit moment van schrijven is Ubuntu 10.4 nog maar net in de beta fase aanbeland. Maar het is natuurlijk leuk om alvast een kijkje in de keuken te nemen! Digiplace stapt per vandaag al over en laat je vast meegenieten van de nieuwste ontwikkelingen.

De release datum van Ubuntu 10.4 staat overigens gepland voor 29 april 2010. Voor die tijd verschijnt er nog een beta2 op 8 april en een release candidate op 22 april.

Hardware

Ik heb een schone installatie gedaan op mijn IKBENSTIL desktop. Voorzien van een AMD Athlon 64×2 dualcore 4600+ processor en 2 GB aan werkgeheugen. Er zit ook een Asus EN7600 GT videokaart in met 256 MB aan DDRIII geheugen.

Geschikt dus voor een 64 bits versie van Ubuntu, maar omwille van het ‘beperkte geheugen’ heb ik gekozen voor een 32 bits installatie. Daar komt bij dat flash en Adobe Air toepassingen in een 32 bits omgeving net iets makkelijker willen werken. Meer geheugen erin prikken is voor mij geen optie omdat mijn Haupauge PVR 150 kaart niet overweg kan met 4 GB aan werkgeheugen.

Installatie

De installatie verloopt zoals gebruikelijk. Er zijn op het eerste gezicht geen vernieuwende functies geïntroduceerd. De bestaande partities werden dus weer voorzien van het ext4 filesysteem en verder ben je in een paar klikken klaar. Wat natuurlijk wel opvalt is het vernieuwde logo en thema van Ubuntu. Daarover later meer.

Ubuntu heeft natuurlijk een uitstekende installatie routine en ook voor een beginnende gebruiker wordt het erg moeilijk om hier de fout in te gaan. Er zijn keurige informatie schermen tijdens de installatie zodat je optimaal kan worden geïnformeerd over de desktop die zich na een succesvolle installatie kan ontvouwen.

Wat valt meteen op?

Daar is inmiddels al genoeg over geschreven denk ik. Het traditionele bruin en oranje van Ubuntu heeft een makeover gekregen. Er is nu een paars bureaublad en een donker thema als standaard ingesteld. Op zich eigenlijk niet zo heel belangrijk, want je kan uiteraard zelf elk gewenst thema of wallpaper gebruiken. Maar ook voor een besturingssysteem is een goede 1e indruk een belangrijk onderwerp en op zich is Ubuntu daar wel in geslaagd.

Het opvallendste kenmerk van de nieuwe vormgeving is natuurlijk de verplaatsing van de vensterknoppen. Er is in de levendige gemeenschap van Ubuntu een heftige discussie losgebarsten over dit fenomeen. Mijn eerste reactie was ook om de knoppen weer naar rechts te verplaatsen (iets wat je eenvoudig met behulp van gconf-editor kan bewerkstelligen). Maar op zich loont het wel de moeite om het eens te proberen. Het menu zit ook links, teksten beginnen ook links in de kantlijn en dus mag een vensterknop toch ook wel links geplaatst worden?

Er is meer wat opvalt. Zoals snelheid! Jawel, het gaat allemaal razendsnel onder deze nieuwe vrijgave van Ubuntu. Het bootproces is b.v. voorbij als je (bij wijze van spreken) met je ogen knippert. Dat gaat zo onwaarschijnlijk snel!  Maar ook de normale gebruikservaring is absoluut sneller dan vorige versie van Ubuntu.

Firefox fonts?

Het allerbelangrijkste is eigenlijk het tegenvallende plaatje van Firefox. Sommige websites worden gewoon heel vervelend weergegeven. Zo erg zelfs dat je al snel een fikse hoofdpijn krijgt tijdens het gebruik van Firefox. Dat probleem heb ik eerder gezien! Inderdaad…bij de introductie van Ubuntu 9.04.

Ook dit keer zocht ik de oplossing in een andere instelling van de fonts. Of ik dacht dat het probleem zat bij de nvidia driver in combinatie met mijn grafische kaart. Maar nee…niets van dat alles. Want de websites die er zo beroerd uitzien onder Firefox zien er prima uit onder Google Chrome. Of onder Epiphany. Wat gaat er dan mis met Firefox?

Nou..het gaat hier om een bug. Om bug #512615 om precies te zijn.

It looks like firefox is being compiled with “–disable-system-cairo”, even though the rules file is supposed to check for cairo 1.8.8, and use the system cairo.

Since the firefox cairo doesn’t have the lcd filter patch, and the system cairo does, rendering is ugly.

Is dat erg? Ja! Maar Ubuntu komt pas uit op 29 april dus er is nog hoop op een aanpassing. Let wel..dit is eerder gebeurd en het verbaasd mij wel dat dit soort zaken zo lang op een oplossing moeten wachten. Mijn workaround is het installeren van Google Chrome geweest. Gewoon vanaf hun eigen webstek. Het werkt geweldig en ik overweeg om Firefox te bedanken voor jaren trouwe dienst. Google Chrome is snel, heeft een grotere viewport en is erg gemakkelijk om te gebruiken.

En verder?

Er is een heleboel meer te ontdekken in de aanstaande Ubuntu. Ik noem b.v. de integratie van Gwibber op de desktop. Het Ubuntu thema van Gwibber is ook meegenomen als thema voor Empathy. Die twee applicaties beginnen nu een volwassen indruk te maken moet ik zeggen.

Die volwassenheid kom je ook tegen in andere applicaties. Dat heeft overigens niet zoveel met Ubuntu te maken want we praten hier over Gnome applicaties. Ik noem b.v. gThumb, een programma die overigens niet standaard tot de uitrusting van Ubuntu hoort. Als we praten over grafische applicaties dan valt natuurlijk op dat Gimp verdwenen is. Kwestie van ruimtegebrek op de iso cdrom, het is gewoon te installeren vanuit b.v. Synaptic. Ook xsane is verdwenen uit het grafische menu. Daarvoor in de plaats treffen we nu  Simple Scan aan.

Nautilus is ook veranderd. Het lijkt in eerste instantie een puur cosmetische verandering te zijn. Maar er zit toch een klein addertje onder het gras.

Je kan namelijk niet meer je eigen path intikken. Alles is nu grafisch geworden en ik zag niet zo snel hoe ik dat kon veranderen vanuit Nautilus zelf. Met behulp van gconf-editor (opdracht in je terminal) kan dat wel overigens. (apps, nautilus, preferences en vinkje in “always_use_location_entry”)

 

Ook Rhythmbox mag even vermeld worden. De interface is uitgebreid. En binnenkort opent Ubuntu One Musicstore haar poorten via Rhythmbox. Van mij mogen ze beginnen. Rhythmbox is helemaal geweldig met veel extra plugins om gebruik van te maken.

Conclusie

Ik had eerlijk gezegd niet het idee dat er weer een succesnummer zat aan te komen. De LTS versies hebben toch vaak een behoudend karakter. Maar ik ben aangenaam verrast. Het totale plaatje is goed, anders, maar goed. Er zijn nog best wel een hoop zaken die aandacht behoeven. Maar er is nog ruim 1 maand te gaan. Inmiddels ben ik overtuigd van haar kwaliteiten en is Ubuntu 10.4 beta1 mijn uitgangspunt voor wat nog meer gaat komen.

Scroll naar boven